inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.936):

Haverklap

ik doorkruis telkens mijn zee
wissel woorden met
eb en vloed

ik heb windeieren gelegd
en een strand geoogst

schepen vallen achter de einder
verdwijnen zonder troost

de mast verdwijnt als laatste
Moeder Aarde, klamp mij aan

welk schip daagt de branding uit?

noch 't zout ontzilt deze luchtenzee
regen ademt water tot
waanzin telkens weer

Schrijver: Iniduo, 12 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 116

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
13 oktober 2017
mooi dit woelige zeegedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)