Bijna tachtig
Och waarachtig
bijna tachtig
nog altijd prachtig
want ik schrijf
door de velden
met mijn helden
wilde paarden
volop in galop
grijze haren
ogen die staren
oude botten
lekker ravotten
met mijn kleinzoon
een fijn persoon
om mee te stoeien
en inkt te knoeien
blijf maar schrijven
dan zal je blijven
kon dat maar waar zijn
maar het klinkt zo fijn
bijna tachtig
nog steeds waarachtig
hoor ik de stemmen
van het klein zijn
laat mij maar pennen
zinnen verkennen
je bent nooit oud genoeg
om niets meer te leren
bijna tachtig
het kan verkeren
maar ik kan nog steeds
mijn broodjes smeren.
Geplaatst in de categorie: bedankt