Moeder
in dat te late licht
je ogen haast onzichtbaar
verliet je een wereld
zoals een eindig verhaal
rustte op je handen
op je lippen woorden stierven
zo zal ik het verweesde kind zijn
dat dagen noch jaren telt
uit jouw mond mag ik spreken
van toen en later
in ontastbare tijden
zal ik bij je zijn
zal ik voor altijd
Geplaatst in de categorie: ouders
wat een mooi en zacht gedicht!
Wat ontroerend mooi Guy.