Netgedichten

netgedicht (nr. 64.051):

Als excuus

de speelse wind
danst en glinstert
in het stof dat
hij doet opwaaien
het is mijn vrind

vaak botsen wij op
strand en boulevard
hij jaagt scherp zand
met hagel en regen
door mijn haar

maar als wij lopen
langs de vloed
is hij het steuntje
in de rug dat doet
mij oneindig goed

soms schiet hij
uit zijn slof
orkaant kusten
drijft water op en
plenst in overstroming

maar in de stilte
van het oog flitst hij
zijn kleurrijke bliksems
opent als excuus
zijn mooiste regenboog