inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.111):

Na het afscheid

De maan spuwde wit een gat in zachtgrijs,
omrand met een rode wolkenkrans.

Van zijn lichaam had hij zich ontdaan
als van een koud en levenloos ding.

In dat licht was het niet nodig naar hem
te reiken, hij kwam uit zichzelf.

Hoezeer het doorgebroken oude licht
mijn hart omsloot en warmde.

In het witte schijnsel werd zijn nabijheid
kalm en kloppend uitvergroot.

Schrijver: Ludy Bührs, 4 november 2017


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 373

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
6 november 2017
Voorbij de dood reikt de geest
Mooi.
Naam:
Emiel Warswater
Datum:
5 november 2017
Email:
Emiel.Warswateroutlook.be
Knap schrijven dit!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)