Netgedichten

netgedicht (nr. 64.116):

Angstdromen

ik heb angstdromen
in de ban gedaan
zij zullen mij
niet meer overkomen

sluiers zullen geen
ogen doven die niet bestaan
fluisterende stemmen
vergeten hun misdadig plannen

het gefolterd schreeuwen
en de eindeloze val
ik ken ze allemaal al
van opgejaagde creaturen

nooit meer zal ik
badend in het zweet
ontwaken om pas na uren
weer bij de tijd te geraken

want ik leeg
mijn overvolle geest
in een totaal ontspannen
alle rugzakjes zijn weggehangen

dan schep ik mijn
eigen wereld zonder vrees
waarin angsten nooit
levensvatbaar zijn geweest