inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.219):

Existentie

nergens op aarde
is een plek zonder duister
iedere mens neemt overal
zijn schaduw met zich mee

gemompel over verlichting
blijkt een loze kreet
elke geldbeluste goeroe
weet dat in zijn hart

als dag en nacht zijn wij
duaal in ons zijn
elke dag een kloppend hart
tussen hoop en vrees


.


Zie ook: http://) www.waaier.com

Schrijver: Marion Spronk, 17 november 2017


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 143

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
18 november 2017
Twijfel treffend verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)