meervoudigheid
je trekt een lijn
en alles eronder verdrinkt
omdat je niet wist dat je
een zee trok onder je hand
wind waait niet
het zijn driften die uit het zijn kolken
als het stil is in het hart de winter
hoor je alsnog het onderhuidse kloppen
van het ijs schotsend op het barende water
en als de gesel voorbij is
regent’ slechts assen uit de ransel der wolken
zoals twee bomen die om elkaar kronkelen
elkaar het licht niet gunnen
maar elk om de ander de lucht in feselen
in de vlucht naar het azimut
de stammen gevlecht kunnen uitdunnen
tot verrankte sierlijkheid
met de dood van de ander slechts kurketrekker
potsierlijk van alenigheid
verstoken van draagkracht
Geplaatst in de categorie: algemeen