Uitzwaaien
De tijd "van" is bijna gekomen
ik twijfel over mijn regels en zinnen
het ongemakkelijke samenraapsel
van de afgelopen weken en jaren.
Hoe intiem mag mijn pen worden
het voelt wellicht voor anderen
als een novemberschoen na de intocht
of bijzonder leven wisselend besproken.
En ik , ik luister naar de regen buiten
scherts in kleuren ouders en kinderen
ik zie bijna dezelfde gelukkige ambities
dus dat zijn zij met name, dat blijven zij.
Denk wat heb jij als kennis meegemaakt
zijn wij wellicht als takken van een boom
heb jij wel eens gebloosd, je gevleid gevoeld
en toch geen snars van dit leven begrepen?
©23-11- 1999
... * uit de serie het sterfbed ...
Schrijver: annemieke steenbergen, 21 november 2017Geplaatst in de categorie: emoties