inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.275):

gesloten deuren

bijna nooit raak ik aan het gelijk
hekkens en tekens in overvloed
maar de deuren gaan niet open

en bijna nooit heb ik recht hier te zijn
ik verdwaal niet in mijn gedichten
de beelden die ik mezelf inschep

de verdwijnend' woorden zoals ‘liever’
en ‘eerder’ mezelf in het dicht plakkend
in de metaforen die zichzelf opsluiten

afgesloten van de droogte
de wereld broedt geen poëzie
in de sponde van dialogen

het dicht dat van de rand van de tijd valt
[vloeiend vluchtig in de schemer van het mijmeren
in het echte leven tel ik nauwelijks tot drie]
het is een manier om vaarwel te zeggen
aan deuren die niet open willen gaan

Schrijver: Emiel Warswater, 23 november 2017


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 104

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
23 november 2017
Met woorden kun je veel. Scheppen van beelden die achter gesloten deuren liggen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)