inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.312):

onzichtbare golflengte

Ik heb een leven
als een luifel
zonder dwarsregels
ik zwelg in de zon
ik verzuip in een zee
van ruimte

En al het licht
dat me tegemoet komt
door het raam
in de kamer
de stoel waarop ik zit
scherp afgelijnd
ook van licht gemaakt

Ik verdrink in de lege kamer
want ik ben zelf van licht
maar ook zonder licht
scherp afgelijnd vlak voor de ogen
is de kamer leeg

Schrijver: Emiel Warswater, 27 november 2017


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 88

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
4 december 2017
Het licht, het zicht, de schaduw die zich aftekent. Licht is leven.
Mooi gedicht met licht...
Naam:
geeraardt
Datum:
27 november 2017
Licht is ruimte.
Licht is een gedicht
Naam:
Mirjam van der Meer
Datum:
27 november 2017
Origineel!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)