onzichtbare golflengte
Ik heb een leven
als een luifel
zonder dwarsregels
ik zwelg in de zon
ik verzuip in een zee
van ruimte
En al het licht
dat me tegemoet komt
door het raam
in de kamer
de stoel waarop ik zit
scherp afgelijnd
ook van licht gemaakt
Ik verdrink in de lege kamer
want ik ben zelf van licht
maar ook zonder licht
scherp afgelijnd vlak voor de ogen
is de kamer leeg
Geplaatst in de categorie: individu
Mooi gedicht met licht...
Licht is een gedicht