Netgedichten

netgedicht (nr. 64.314):

sensueel

zo snarig dat ze zong
in de muil van de nacht
het was haar heldere stem

die me lokte naar de oever
van die kant waar de zon
zich baadt in het water
van erbarmen

ze was rijper dan menig vrucht
die ooit in mijn handen bloeide
groener dan twee lentes op een dag
maagdelijker dan wat een man zich

kan wensen en lieflijker dan het
ontwaken in een zee vol sensuele dromen
toch kon ik haar niet bereiken, ze was
als de voet van een regenboog, voor even

was de beloning de prijs voor het zachte
sterven in de gloed van liefde

die ik naast me op het kussen vond