inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.323):

Vriendin en vriend

Je hoeft mijn mond niet te volgen
geen geschenken te brengen
bloemen mogen tuinen blijven sieren
luister maar gewoon naar je hart
ervaar de resonantie in de kamers.

Het is te vinden, dat vertel ik je
met en in de kleuren van de natuur
als ik de spatels of het papier
tot mijn ogen maak, mijn iris
geheimen eindeloos uitdeelt.

Tijd oogt als een diepgaande ervaring
te voelen als zeldzaam gevoel
en ik bedank je, glunder nu
om je wangen die nu blozen
zelfs je lip trekt en je ogen stralen.

Weet je dat je een geweldige vriendin
kwaliteit en langdurige tevredenheid
de lach om ernstige dwaasheden bent.
Zonder vermomming een zonsopgang
een open wereld oogt en bent zonder lawaai.

Wij blij en onbezorgd aanvullend
met elkaar zijn, leven in elkaars hart
al draait de wereld om zijn as
is er vuur en ellende en brullen vulkanen
wij kennen de schenkingen van de stilte.

... echtgenoot en vriendin in een , geboren en geborgen liefde. ...

Schrijver: annemieke steenbergen, 28 november 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 156

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)