Netgedichten

netgedicht (nr. 64.379):

magiër

de avond is een moordende magiër
met zijn gele oog van rottend vlees
midden in zijn veel te wijde tovenaarscape
in ijzig blauw van weggeveegde dagen
de warme mond vol rood gesmeerd
bedropen de baard van het vuur likken
met zwellende buik rondom het middenrif
deinend wassend kleuren mengend aquarel
meanderend door de moerassen der gemoederen
de verf dorsaal wrijvend de zeis op de rugzijde gebonden
elke kommer wegwuivend met de wind van de strenge hand
de pendicule van oost naar west aan het oog gebonden
het daglicht loopt uit van oranje tot paars aangevreten
van aanstaande dood in de aanzwellende nocturnes