mijn kindje
Mijn gedichten zijn
mijn kindjes
geboren uit welhaast niets
ontsproten uit gevoel gedachten
uit dat heerlijke tochtje op de fiets
toen we beiden zo
verschrikkelijk onbedaarlijk lachten
weet je nog
‘t kwam werkelijk helemaal uit ‘t niets
Uit die donkere dagen
toen we van ellende
maar wat in bed te liggen lagen
somberheid was toen troef en dat
dat steeds meer wende
we deelden ons verdriet
dat ons schijnbaar met
lege handen achterliet
En juist in zulke intense
momenten vind je
dan weer iets wat leidt tot
de geboorte van
dit eigen kindje
Inzender: C.A. de Boer, 6 december 2017
Geplaatst in de categorie: kinderen