Luna
Vredige nacht,
stil gezongen lied
in zwarte leegte,
kleurloze pracht,
script vol verdriet
met nietszijnde geschreven.
Oh licht van luwe leegte,
zing uw zang tot aan de ziel.
Ontvlucht het oneindig zwart,
tot aan het rood van het hart.
Bleke tragedie, bloeiend in de lucht,
bemin al wat u omvat.
Oh instrument vol gouden klanken,
speel uw spirituele spel.
Heerser met fluwelen stem,
streel het oor met al wat u vertelt.
Vredeloze nacht,
donker boek
vol duistere verhalen,
tong vol van kracht,
snijdend gevloek
in vergane talen.
Oh vuur van verterende vlammen,
poëtische bron van furie en razernij,
ontbrand al uw geheimen tot in ontvouwing
en krijs verdoemenis tot waar u reikt.
Vel uw vonnis met verheven stem,
speel uw serenade vol misantropie,
neem alles wat is en zou zijn
en maak alles wat is tot niets.
... Fluisteringen van de donkerste schaduwen ...
Schrijver: Dani VlijmInzender: Ivana Draganovic, 17 december 2017
Geplaatst in de categorie: landschap