inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.497):

Vossen

Vossen snellen zich over de besneeuwde velden
het vliedende landschap zuigt zich onder de buiken

de vossen zijn slijpende slijpen hun oren
spits wrijven de ogen wrijven de streek
in de ogen

straks zal er het bloed zijn, bloed dat kuilen maakt
tot de bodem ‘d aarde en sporen van
sluikse silhouetten benevens de
indrukken van prooien, contouren traag en kil
het laatste neerleggen langzaam

En de wind die huilt over de streek
na de gruwel het luwen dekkend onder het lommer
blad op blad bij 't oude gebladerte

verse vlokken vleien zich
zijgend vers gestreken
ook de herhaling laat zich vallen

Schrijver: Emiel Warswater, 16 december 2017


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 146

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
17 december 2017
De natuur heet wreed te zijn. Mooie laatste strofe.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)