inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.504):

Een triest anachronisme

ik heb
mijn gedachten
gebouwd op de
fundamenten van de
maatschappij waarin
wij ons bewegen
en waar wij leven

wilde een
betrouwbare woning
maar dat kon ik meteen
al vergeten omdat
wij niet pasten in het
model maar met extra
belonen lukte het wel

sociale woningbouw
op de linkse hoek
vol denimblauw met
grote gaten in de broek
wat stoffig haar in een
scherp getekend gezicht
dat eigenwijs nog alles wist

zij woonden allemaal
te groot de jeugd was al
verdwenen en schopten
andere tegen schenen die
niet geloofden in de
eeuwige kracht en macht
van het ochtendrood

de tijd heeft alles
gekeerd er zijn geen
werkers meer weg zijn
vakbonden als een triest
anachronisme uit de
periode dat arbeiders
alleen nachts hun petje misten


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 17 december 2017


Geplaatst in de categorie: maatschappij

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 111

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)