inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.617):

Jij bent de ochtendstond

Ik zou willen dat je kijkt
hoe ook de maan schijnt
zou weten dat je wespen
gewoon met rust kunt laten
zij jou dan niet steken.

Dit is een goede dag
voor de natuur
en die met rust laten.
De natuur moet je niet willen
vervuilen met woorden.

Dit is een juiste plaats
waar je kunt mijmeren
over het laatste artikel
dat je hebt gelezen.
Nadenken over leven
en wat we hier achterlaten.

Beslissingen nemen
om in je leven in te grijpen.
De een draagt immers een ziekte
de ander denkbeeldig
steeds geweren bij maanlicht
en kinderen slapen 's nachts.

Geschiedenis
mag ooit verdiend zijn.
Men zegt dat ieder mens
zich drie generaties kan herinneren
zelfs elk detail van de kamers ver weg
en schaduwen waarschuwen je immer.

Schrijver: annemieke steenbergen, 29 december 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 78

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)