Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 64.746):

De tijd in haar ogen

In de wachtkamer
zit ze van angst te beven,
ineengekrompen tot
minder dan niets -

Nog maar vijftien minuten
sinds haar lief achter
de mintgroene klapdeuren
verdween -

Zij heeft de tijd
in haar ogen,

Zijn leven komt
in wolken voorbij,
zijn jaren zijn
minuten geworden,
zijn minuten worden jaren -

De angst groeit uit haar ogen,
ze sluit ze even, en voelt zich
voor een moment veilig
achter haar luiken van huid.