inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.879):

Deprimerende schaamte

Deprimerende schaamte
ik veracht u
met de verwaarlozing
van mijn huilende bossen
mijn onbestemde rivieren
vissen die in mijn dieptes duiken

ik weerspiegel de armoede
van het alleen zijn
in uw woordenvloed
onder de mensen

verjongen doe ik niet
uw drammerige beken
in mijn aderen
stromen slapjes

door het duinlandschap
dat aan mijn avond komt
het meanderen van wanen
zang van verloren tranen

het eerste maanlicht mild
in beschaving van het verlangen
naar eenvoud van de dood

u brengt het dichtbij
uw bruin verdorde gras

deprimerende schaamte

door u heb ik mijn kompas verloren.

Schrijver: mobar, 23 januari 2018


Geplaatst in de categorie: spijt

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 177

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
23 januari 2018
Heftig neergezet en vind de naald in de verwarrende hooiberg maar eens terug.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)