Netgedichten

netgedicht (nr. 64.925):

Tal van rituelen

met zwarte lagen
dekten wij ons toe
behalve zij die dat
door branden nog
even wilden vertragen

een lach van
het is mooi geweest
was niet altijd feest maar
wij hebben voor ons werk
gestaan de plicht gedaan

het gaf rust aan
nabestaanden te weten
dat zij die gingen nog
altijd deelden in het fysiek
en geestelijk aanwezig zijn

in tal van rituelen
werd voor hen gebeden
plaatjes in het kerkboek
om heerlijk bij te blijven
de laatste foto’s om in te lijsten

de jongsten kennen wel de
pijn van het alleen gelaten zijn
dat is even dan vult het leven
weer die gaten en heeft de
kudde niets meer in de gaten