Over missen
Toen we in elkaar waren
vroeg je
en, heb je me gemist?
Uit de heldere hemel
tussen helm en zand
de branding
je armen, je ogen
uit jouw mond kwam de vraag
zoiets vroeg je nooit.
Hoe kan ik je niet missen
elke dag, elk moment
dat je er niet bent
maar waarom zou ik 't zeggen
welke zin?
Toch zei ik het.
Zou ik zoiets vragen?
Ik slik ze in,
wil voelen wat je me doet
hoe je me voedt
Ik denk dat jij te bezig bent,
om iets of iemand te missen
misschien mis ik dat.
Meer nog,
ik màg af en toe missen,
jou en wie en wat dan ook.
Als ik dat toesta
zie ik ons weer in het zand,
en ieder die en wat ik mis vòòr me
en ben ik weer,
al is het een moment
compleet.
Geplaatst in de categorie: emoties