Tartarus
Kluistergestraft aan de hartmonitor
Gekneveld aan catheter en tube
Ligt Levensnevelend in limbo
De wrakende dupe
En kind noch kraai bezet
De ziekbedrand waaraan ik "de horror"
Met stokkende lippen prevel
Tot zijn duikerklokkig oog
Het bolsegment priemend uit de kom
Dat afgezonderd in een nopend noumenon
Ik seuterig bij zijn voornaam noem
Als enigst teken van vertoog
Daar loert het fletse fantoomsujet
De ploert afwachtend in zijn abandon
En knerpend over de kiezels
Bang opgebonjourd
De vrienden die mij later schalks vertellen
"Never a dull moment with Allan"
Zie ook: http://henkjonkerafrica.yolasite.com
Schrijver: Henk Jonker, 8 februari 2018
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid