Netgedichten

netgedicht (nr. 65.061):

Verte

ik voelde energie
uit je ogen stralen
ervaarde warmte door
een liefdevol inhalen

je heerlijke lach
was als groen gras
op een koele wellness
tijdens een hete dag

muziek was er niet in
een weldadige stilte die
lommer zonder woorden
voor zich deed spreken

wij hebben tijd stilgezet
door op te gaan in elkaar
de verte heeft een klok doen
luiden maar we wisten niet waar