inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.072):

Pijn

Visvinnen fladderen
door volle visgeulen en
bruisende waterwegen, in volle vaart
achter aarzelende azen aan.

Toegeslagen! Een haak
vlijmt ingewanden, au!
Vloeiend bloed, omhoog
gezogen vis.

Pisces natare oportet! Dat
is Latijn voor mij!

En dan het kind,
papa papa!
vispijn vispijn!

En dan de vis,
snel kloppend vissenhart, visogen
op handige levenslijn.

En dan papa,
snoeihard geraakt
door een snerpende kinderstem.

En dan weer de vis,
terugkerende haak uit vissenschubben.

En dan plonst waanzinnige pijn
in zacht zalvend water.

En dan weer het kind,
papa papa!
visvrij visvrij!

Schrijver: AVaG, 10 februari 2018


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 130

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)