zijdelings nabij
we keerden binnenmens
naar buiten
besloten onder
onbetaste huid te schuilen
overzagen een horizon langs
de kusten van het hart
aan de zijde van gedroomde waarheid
werd onze afstand vormvast
een gedachte bleef nabij, het lichaam veraf
de weg erheen hulde zich in avond
ons naderend lijf als
verwijzing naar morgenstond
Geplaatst in de categorie: liefde