Gewortelde waarheid
Alsof de wind het geheugen had meegenomen
langs nostalgische familiebeelden
in een televisieserie over melancholie
zo lieten wij ons vervoeren
in de spanning van het ogenblik
het moment van gewortelde waarheid
voorovergebogen als naar de grond
gericht om het zware werk te doen
voor de doden die ons lieten falen
toen de weemoed kwam met zijn spiegelbeeld
begraven in het diepste graf op aarde
het laatste zaadje van de dood
toen we weer herrezen
als opgestaan uit bittere diepte
ons het lot lieten bepalen
door onze wil die sterker was
dan leedvermaak ons deed denken
door het onnadenkende toedoen
van anderen die in het spiegelbeeld
verbleekten zonder inhoud
of enige reden van bestaan
en het was nog niet klaar
de bedoeling van ons bewustzijn
nodigde ons uit tot helderheid
waar we de liefde konden begrijpen.
Geplaatst in de categorie: psychologie