inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.128):

Gewortelde waarheid

Alsof de wind het geheugen had meegenomen
langs nostalgische familiebeelden
in een televisieserie over melancholie

zo lieten wij ons vervoeren
in de spanning van het ogenblik
het moment van gewortelde waarheid

voorovergebogen als naar de grond
gericht om het zware werk te doen
voor de doden die ons lieten falen

toen de weemoed kwam met zijn spiegelbeeld
begraven in het diepste graf op aarde
het laatste zaadje van de dood

toen we weer herrezen
als opgestaan uit bittere diepte
ons het lot lieten bepalen

door onze wil die sterker was
dan leedvermaak ons deed denken
door het onnadenkende toedoen

van anderen die in het spiegelbeeld
verbleekten zonder inhoud
of enige reden van bestaan

en het was nog niet klaar
de bedoeling van ons bewustzijn
nodigde ons uit tot helderheid

waar we de liefde konden begrijpen.

Schrijver: mobar, 17 februari 2018


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 114

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)