Rondgang
het blauw van de winter
tekent zich zo mooi
over de kale bomen
een kraai vertelt
in krasse taal toch
alvast zijn lentedromen
wat koude poedersuiker
legt een maskerende deken
over het onbewogen gras
vanuit mijn glimlach
tekenen zich asemvlaagjes
met genoegen vertraag ik mijn pas
voor even verban ik
de twijfel naar de verte
loochen mijn zorgen
dit wonderwerk
wil ik, kan ik niet omheen
wat komt is nog verborgen
och,
ik leef immers met een
knipoog naar vandaag
in de omarming van morgen
Zie ook: http://www.hillysgedichten.blogspot.com
Schrijver: Hilly Nicolay, 19 februari 2018
Geplaatst in de categorie: emoties