inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.155):

Maritiempje

hier eindigt het land
en groeit het water
als een vrije gedachte
van een zomerkind

wie zwijgt legt goud
in de mond
een schrijver haalt zilver

maar over de golven loopt Hij
die ik ken, zo lang ken
geoefend door eeuwen
houd ik Hem te vriend

een verdoolde jogger
rent zich de dood op de hielen
hij bidt om winst
om knarsloze knieën
en helende heupen
verder is er niets
of niemand

ik leg voldaan
verleden naast heden
de toekomst begraaf ik
aan de rand van het water
voor later

Schrijver: Guy Aarts, 20 februari 2018


Geplaatst in de categorie: overig

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 362

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
23 februari 2018
samen met hoop en een vriend blijft het kind leven en vindt 'later' de warmte als een uitgegraven schat...
Een meer dan prachtig gedicht!
Naam:
Inte Feelders
Datum:
21 februari 2018
Prachtig gedicht Guy, wat was is en later komt nog wel ... de derde strofe vind ik ontroerend mooi.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
21 februari 2018
Daar aan de rand mag de toekomst verpozen. Daar aan de rand wordt bijgeschreven, als het moet gezwegen. Zomerkinderen schrijven er herinneringen. Prachtig gedicht (en foto:)
Naam:
geeraardt
Datum:
20 februari 2018
Fraai grensgedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)