Netgedichten

netgedicht (nr. 65.300):

Bloemrijke vrouwen als inspiratie

Mijn moeder was een prachtige bloem
haar rechtvaardigheid zo heerlijk geurend
eenmaal vastgesteld sterk geworteld,
als vrouw kleurrijk ,want alles is rijpen
en niet nodig alles ook dagelijks
zoals bloemrijk leven te begrijpen.

Ze gaf raad , niet de wijsheid
aan anderen er echt van te profiteren
noch enkel haar gedachten te etaleren.
Ontwierp kleding in tal van patronen
in kleuren voor acht en ons als dochters
zonder verplichting tot die prachtige dracht.

Ze snakte niet naar rijkdom in klinkende munt
nu zij zichzelf al jaren nog steeds andere weelde
inlevend daar als ster ver dat andere meer gunt.
Elke dag komen er sterren aan het firmament bij,
denk ik, hebben die wijzen de mond in hun hart
doorlevend ook op vrouwendag als pure levenspart.

Goede raad zei ze altijd is zelden welkom
want ook voor hun is wat recht is niet krom.
Mensen zijn er niet altijd mee ingenomen,
overdenken zelf graag eigen dagdromen.
En wie het hart van haar dochter wil winnen
mag bij woorden van haar draagster beginnen.

Hoe acht je op deze bijzondere dag je moeder
haar luchtschrift als gehoorzaal nog steeds allemaal?
Zij is buiten mijn spreekkamer deel van mijn hart
de vrouw die mij koesterde, aan de borst droeg en had.
Zonder gladde woorden en innemende manieren
leerde zij met mijn vader mij hoe leven je kan plezieren.