Netgedichten

netgedicht (nr. 65.303):

In relativeren

het moet een vreemd
land zijn waar onze zon
zich iedere ochtend richt
naar haar eigen bron

ontluikt in rood
haar seizoenbaan trekt
met ons planetenstelsel
hijgend in de nek

wie weet is zij
de mooiste uit de
interstellaire bloemenwei
brekend in het zomerlicht

dat in eeuwigheidswaarde
zijn grootsheid heeft benoemd
in het voeren van de
passende titel zonnewind

ik lach in relativeren
tussen deze grootheden kan
de mens niet anticiperen leven blijft
op eigen schaal moeizaam proberen