inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.310):

Oerboek van de mens

Door de eeuwen waren klanken
Als het oerboek van de mens
Die, gestold in vaste vorm
Voertuig werden van de geest

Meer 'inhoud' kregen dan het beest
Waar hij zich tegen moest verweren
Om bij naderend tempeest
Het nut van klank der stem te leren

De habitat der primitieven
Was continu met klank gevuld
Van gutturaal tot labiaal
Van chimpansee tot wielewaal

En angstaanjagend was
't kabaal
Der prooi die roofdiermagen vult
Als slachtoffer voor 't avondmaal
Gesmoorde kreet in oerwoudtaal

Klank als teken van gevaar
Werd steeds vertrouwder op den duur,
Gelijk de hooggestuwde wolken
Rook van kamp- en maaltijdvuur

Zou ooit de jacht der omnivoren
Op de oerwoudbeestenboel
En savanneherbivoren
Tot het verleden gaan behoren?

Klank ontrolde zich in tekens,
Spiegels voor zijn medemens
Met wie hij libido en lust
Ging paren aan een kinderwens

Zo werd klank een letterwoord
Dat van moeders op hun kroost
Al heel snel na hun geboorte
In steeds fijnere akkoorden

Mondeling werd doorgegeven
Met geduld en intonatie
Aan hun jongen, dochters, neven
Proto-taal klankvariatie

Dankzij expressie en mimiek
Van ogen, handen, orenpaar
Kreeg Taal, het raadsel aller raadsels
Van lettergreep tot woordenpaar
Zijn generatiedynamiek

... Tussen 10.000 en 6.000 v.Chr. bestond een groot deel van wat we nu de Sahara noemen niet uit woestijn, maar uit savanne.
Er waren destijds grote meren die sindsdien zijn ingedroogd tot zoutvlaktes. De vrij rijke vegetatie zorgde ervoor dat er ruimte was voor grote grazers en andere dieren die nu in geen velden of wegen te bekennen zijn.
Er zijn trouwens überhaupt geen velden meer, al zijn er nog wel 'pistes', gebruikt door mensen die zich met landrovers in de woestijn wagen (het meest tot de verbeelding sprekend is de Parijs-Dakar Rally).
Ook kun je op veel plaatsen nog altijd versteende resten zien van antieke bomen. (met dank aan Jona Lendering).
Op de afbeelding zie je eeuwenoude 'krassen op een rots', afkomstig van de verre voorouders van Indianen in Noord-Amerika... ...

Schrijver: Max de Lussanet, 9 maart 2018


Geplaatst in de categorie: taal

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 450

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
leonardo
Datum:
11 maart 2018
Mooi prozagedicht
Naam:
K. Bladzij
Datum:
10 maart 2018
Fraai taalspel.
Een cascade van beeldklanken!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)