Netgedichten

netgedicht (nr. 65.326):

Uit toch al lege handen

abrupt ontwaken of nooit geslapen
in illusie van minimaal gedroomd
hoe dan ook de pijn verdragen
van niet zo, nooit zo, niets van wat
geen moed om 't eerste zonlicht
van morgen alweer te vangen
liever geen wijn maar woorden drinken
uit de tranen van een dichter-
bij gewild te zijn. Veel dichterbij
gewild geworden, ernstiger nabij
dan niet zo, nooit zo, niets van dat
zo ver van mij vandaan gereisd
nog voor je besloot aan te komen
uit toch al lege handen verloren
in te veel woorden gestorven