Fijn

Ze slaakt geen zucht
En noemt mij niet in haar
Stil refrein
Ook ik ben stil
En staar haar naar
Nader nu
Stiller nu
Geknecht worden
En geknecht zijn
Ze droomt van revolutie
In haar geborgen zijn
Van gras en geen helm
Van boodschappen verborgen in het woud
De schelde roert zich
Het is niet stil in Antwerpen
Soms lacht ze en is ze een uit duizend
De taal gaat zacht voorbij
En ik ben niet ongelukkig
Slapen doe ik niet
Wat geeft het ooit
Dag lieve lieveling
Alles dat je kan zijn
In een handpalm of zeven
Verlies het dan maar en overwin
Uzelven nog een keer
Dat gij en zij en niemand in het bijzonder
Aan den oevers van deze rivier
Zachtkens allengskens ze gaat niet voorbij
Ook ik wil wel oreren en haar verschijning
Lief leren hebben
Van soms en af en toe
Van ruiters op geen paard
Van zon en geen schijn
Koren groeit hier niet
Ook ik sta in bloei
En ben mij bloedende
Aan acht wonden
Die zo achteraf mij alles meevallen
Ze geeft zich en ik geef mij
Het is stil voor het eerst en ik zwijg niet
Er valt geen vloek en ik word mij niet
Vervloekt door het mistroostige wezen
Dan mij omhangt mij tenslotte niet meer
Met rust wil laten
Ik groei en er komt geluid en ruis en stille notie.

Rust Groei Schelde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 115