Netgedichten

netgedicht (nr. 65.488):

Nemo en Antarctis

Het mysterie van Atlantis
is, hoewel geenszins historisch
dan toch zeker een archaïsch-culturele erfenis
die als lectuurbelevenis
een avontuur voor lezers is

Zeer behendig als een zwaardvis
vaart de Nautilus van Arctis door de IJszee naar Atlantis

Tussen Scylla en Charybdis
monsterbaaierd, waar Odysseus
onversaagd aan god Neptunus
weerstand bood, maar door die hybris
schonk Zeus geen vergiffenis

Nemo in zijn Nautilus
kent onderzee geen hindernis
noch andere bekommernis

Tot in de zuidzee van Antarctis
naast de potvis ook een walvis
opduikt met een staart gigantisch
die, al duikend submarinisch,
levend doelwit voor 'n harpoen is

Ned Land heeft zich vergewist,
geconcentreerd, alert, beslist,
van vaart en richting van de vis
waardoor hij op 't moment surpris
uiteindelijk maar zelden mist

Rond hen niets dan duisternis
een stilte die gelijkenis
vertoont met lege wildernis
der wateren in Genesis

En tijdens de ontstentenis
van de onmetelijk grote vis
doet die elk gissen waar hij is

Voorwaar! Het lijkt welhaast een list
waarvan door niemand wordt betwist
dat Nemo zèlf er ook van wist

Totdat hij vlakbij, vis-à-vis
tot ieders groot ontsteltenis,
met één zwaai heel de Nautilus
de lucht in tilt en draait en twist!