Netgedichten

netgedicht (nr. 65.515):

herrijzen

als ik om mij heen het land zie
dat lustig de eitjes tikkend
het paasfeest samen viert
krabbelt kriebelend in mij
de belofte van nieuwe lente

want waar wij pasen vieren
ontwaakt ook de natuur
die uit de grond kruipend
zoals de maker van dat alles
het leven ons herrijzen doet

in de zoektocht naar het licht
doorbreekt het slapend zaad
de duisternis van de aarde
zoals de zon met hemelsblauw
het benauwend grijs verjaagt

dartel springen nu de lammetjes
in veld en wei met groenend gras
terwijl in perk en tuin omhoog
paars en geel violen en narcissen
hun kleurige kopjes steken

luider zingen vroeg de vogels
ons de boodschap kwetterend
met het hooglied van de lente
die uit winterslaap en donzen bed
ons opstaand buiten lokken

morgen ook weer na vandaag
vieren wij zo het nieuwe leven
als de kuikentjes uit hun eieren
mits wij niet hen zoals ook elkaar
steeds de kopjes of de hersens slaan