Netgedichten

netgedicht (nr. 65.517):

Shakespeare {Cento}

Van schone schepsels wenst men nageslacht,
Zorg dus dat er een nieuwe jij ontstaat.
Ik zeg niets over toeval, goed of kwaad,
De zomer duurt steeds korter dan verwacht.

Want rusteloos lokt Tijd de zomer mee,
Jouw kind alleen zal hem het veld uit slaan.
Mijn inzicht tref ik in jouw ogen aan.
Om mijnentwil ontvangt ze jou privé.

Alleen vermenigvuldigen geeft leven
Op dit groot schouwtoneel vol leeg vertoon.
Qua eigenschappen of qua lichaamsschoon,
Je lieflijk beeld aan iemand anders geven.

Je wilt misschien geen weduwmaker zijn,
Sterf dan alleen, en breng je beeld naar Hein!