inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.552):

vrees

wat ik vrees is de waarheid van
mijn gedachten, ze struinen
onbeholpen op zoek naar
die ene nacht

waar ik niet zal spreken tegen de
duisternis met zijn verlaten paden

telkens is er die ene til, het honk dat
me het uitvliegen belemmert, mij
herinnert aan een metgezel
die als verstekeling in me huist

te graag breng ik mijn waarden
ter grave en deponeer wat zachte
mos over de streken die me raken
in de schermutseling met tijd en onraad

maar ik wacht met hese stem
op het moment dat de
verstilling van het rumoer mijn
schuilhut voorgoed zal verlaten

Schrijver: elze, 6 april 2018


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 60

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jan Haak
Datum:
15 april 2018
Mooi zin zoekend gedicht, Elze !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)