Netgedichten over literatuur

netgedicht (nr. 860):

Gedichtenhemel

Als er een hemel is
waar zielen vertoeven
na de dood of misschien

ook ver van hun lichaam
kan dat alleen maar de poëzie zijn

de ontmoetingsplaats
van levende zielen
met oude zielen

wier pijn niet meer hier
en nu bestaat maar

als evenbeeldig lot
als begrijpende engel
van de liefde

om te leven, het midden
van volgen en voorgaan

te beproeven, alle zintuigen
te voeden met het wonder
van moeder aarde

omarmd
door de gedichtenhemel