Netgedichten

netgedicht (nr. 65.572):

nieuwe scheuten

ze bracht in de ruimten
die mijn hart vulden met gemis
jonge nieuwe scheuten tot leven
met minuscule, ja bijna onzichtbare

prentjes uit haar zo fragiele album

of, het had ook haar dagboek kunnen zijn

ze bracht de leegte waarin ik me
telkens verstapte terug naar de vaat
waarvan het schuim worstelde met mijn vingers
naar een teil met water dat golfde

naar geluk en voldane verlangens

ze bracht de kim uit mijn ogenkrans
naar het vaste land en huilde met een lach
de rivier van mijn onwetendheid naar die
mui waarin ik eens het zwemmen had geleerd

nu peins ik wat ik haar zal brengen
nadat ze me zoveel liefde had gebracht