Netgedichten

netgedicht (nr. 65.582):

Ontdooit de muziek

wij dansten het gras
groener dan het ooit was
spaarden margrietjes
met een ingehouden pas

wisten de lucht
strakker dan de hemel
totdat het eerste blauw
door de zon werd gekust

toen was het gedaan
met de rust en barstte
het leven los om alles in
te halen na hagel en vorst

lief ontdooit de muziek
in de vrije natuur na
maandenlang gekluisterd te
zijn aan de binnenhuispartituur

eindelijk weg van
de altijd beslagen ruiten
heerlijk naar buiten met zwaai
en groet de vrijheid tegemoet