inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.602):

Explosief

De Tuin met 't punk-groenharig gras
Staat explosief t'ontluiken
Ze barst uit 't geurig struikgewas
Met kleur'ge bloesempruiken

De Lente zingt: nu is 't mijn beurt
Ik kan niet langer wachten
'k Wil dat jij Zon de Aarde kleurt
Met universe krachten

De vogels hebben 't aangevoeld
Zijn laaiend opgetogen
De grond herleeft; wordt omgewoeld
Door graafspelonkologen

Het sterk parfum van Lentelucht
Blijft om de mensen hangen
Zelfs als die 't huis zijn ingevlucht
Met blosjes op de wangen

't Is vroeger licht, om zeven uur
Hoor je de eerste liedjes
De ochtend prikt van avontuur
Met zachte zilversprietjes

De katten jagen op hun staart
In felle pirouettes
Dit is hún maand, ze spelen, maar 't
Kan best dat het een wet is

Je hoort weer fluiten in de tuin
Van mensen, wind en takken
Er komt wat groente uit het bruin
Het heeft de smaak te pakken

Wat laatste hagelbuien nog
De kou is afgelopen
De tuin loopt uit, zo heet dat toch(?)
Elk mensenhart bloeit open..

... even wat lichtvoetigheid ...

Schrijver: Ton Hettema, 12 april 2018


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 182

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
15 april 2018
Raak.Graag gelezen.
Naam:
K. Bladzij
Datum:
13 april 2018
Zeker, de Lente is explosief:
'k'Wil dat Zon de Aarde kleurt' (zonder jij)
Regel 7 werkt als een toverformule!
Als wij mensen nu maar die energie oppakken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)