zonder jou
zonder jou ben ik
slechts de wind die
door de achterdeur
kruipt, op zoek
Naar honger en chaos
dat er niets te vinden
valt maakt van redelijkheid
De gezochte twijfel, sluit
de dag en de nacht vult
al mijn leeg gegooide glazen
zonder jou struikel ik over
alle glans die ik ontvang , weet
zelfs deze lente te ontwijken
door de vallende bladeren
die schermen met mijn ziel
Geplaatst in de categorie: individu
Een beetje rommelig vers voor jouw doen Elze. De vallende bladeren die schermen met je ziel vind ik dan wel weer fraai.