Anonieme vriendschap
Er is een Russisch landschap in mijn droomwereld
met huilende wolven die een gedicht achterna zitten
ik ben voor de laatste keer terug bij het zwarte schaap
in het donker van mijn diepste verlangen
en ik draai mijn hoofd naar het maanlicht
we zullen de brieven zonder nachtmerries vergeten
onzichtbare letters in het wilde landschap
verlangen, verlangen naar wie heimwee heeft
naar toen de wereld nog niets van ons wist.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid