inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 308):

Als liefde blijft

Haar oogleden zijn
verfrommelde gordijnen
die haar vensters onttrekken
aan zijn beeldende blik

Hij beziet de droge sloten
die van haar neus naar
haar mond lopen en
wilde beken vormen als
haar tranen willen stromen

Op haar bovenlip het
donzig bos dat bescherming
biedt aan dunne twijgen
gegroeid door de tijd
en het overmatig roken

Zijn blik glijdt naar haar nek
van dun gekreukt leer dat
slordig aan elkaar genaaid
als dichte plooien in de kuilen
van haar broze botten valt

Als zij merkt dat hij haar
gadeslaat gaan zacht
de gordijnen opzij
en krijgt hij zicht op het
mooiste
en liefste panorama

'Blijf nog 'n tijdje bij me
want ik hou nog steeds van jou'

maar de woorden blijven weer
in zijn keel steken

Schrijver: Sylvia van Hulzen, 10 juni 2002


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.627

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)