Stille nacht
de stille nacht
omgort mijn mantel
van eenzaamheid
en pijn
van afgesneden zijn
de stille nacht
neemt op mijn tranen
en kleine Beer
kijkt teder
op mijn huilen neer
de stille nacht
luistert geduldig
de nieuwe Maan
is zelfs
zichtbaar aangedaan
de stille nacht
kalmeert mijn twijfel
en grote Beer
maant mij
probeer het mog een keer
de koude nacht
de Poolster lacht
en ik.....
ik waak en huiver
Geplaatst in de categorie: verdriet