honderd
honderd jaar is hij geworden
zonder bril en goed ter been
en van alle zeven op het rijtje
miste hij er nog geen één
honderd jaar is hij geworden
zonder stok of kunstgebit
en genietend van een glaasje
“als er maar mijn merk in zit”
honderd jaar is hij geworden
zonder staar of kunstgewricht
floot nog altijd naar de meisjes
schreef zijn duizendste gedicht
honderd jaar is hij geworden
zonder last van reumatiek
rokend, drinkend, weinig slapend
voelde zich nimmer zwak of ziek
honderd jaar is hij geworden
zonder klacht en met een lach
leefde lang en diep gelukkig
genietend van elke nieuwe dag
honderd jaar is hij geworden
zonder angsten heengegaan
om met een glimlach op zijn lippen
voor de hemelpoort te staan
Geplaatst in de categorie: overlijden
Mooi gedicht zeg.
Kon het ons allemaal maar zo vergaan!
Petje af!!!