Netgedichten

netgedicht (nr. 392):

Mijn geluk

Zijn het je haren die naar me lonken
of is het je lach
Alle liefde die je me hebt geschonken
is het daarom dat ik je zo graag mag

Nu meer als als ooit tevoor
zie ik in waarom ik van je hou
Ik heb je steeds meer door
jij bent mijn allerliefste vrouw

Genieten van de dingen samen
met onze kleine in de wieg
Een heerlijk leven, dat kan ik wel beamen
als ik loop lijkt het of ik vlieg

Alles kan ik nu weer aan
de treurnis is verleden tijd
De ellende van de baan
eindelijk eindigt hier mijn strijd