Netgedichten

netgedicht (nr. 412):

alleen zijn

niemand
waarop zij zit te wachten
of waar zij
de deur voor open doet
niemand
deelt met haar de nachten
alleen zijn
voelt voor haar zo goed

niemand
waarmee zij wel wil praten
of waar zij
haar leven aan vertelt
niemand
waarvoor zij iets moet laten
alleen zijn
daar is zij op gesteld

niemand
die voor haar moet zorgen
of waar zij
zelf voor zorgen moet
niemand
houdt iets voor haar verborgen
alleen zijn
is wat haar behoedt

voor alles
waarvoor zij toch zo bang is
en zij haar
tranen voor vergiet
omdat "niet alleen zijn"
bij haar nooit lang is
en afscheid nemen
dat kan zij niet